Het oude Egypte

Het oude Egypte 21Vanaf Tempel Dush rijden we via het dorp Baris weer terug naar de grote weg. Bij het politie checkpoint op de kruising worden we vriendelijk gedag gezegd. Onze gegevens hadden ze de avond ervoor al genoteerd, dus nadat we nogmaals bevestigd hebben dat we vandaag rechtstreeks naar Luxor gaan, mogen we doorrijden. Het is vrijdag, de rustdag voor moslims, en daardoor erg rustig op de weg. Afgezien van een aantal vrachtwagens, komen we bijna geen ander verkeer tegen. Bagdad is de laatste oase op de route en na het checkpoint komen we geen andere dorpjes of checkpoints meer tegen. Aan weerszijden van de weg kijken we uit over een goudgele zandvlakte. Er staat een stevige wind die ervoor zorgt dat we flink moeten bijsturen om onze lichte motoren recht te houden.

Aan het begin van de middag zien we in de verte een stad opdoemen. Het eind van de woestijn is in zicht, we naderen de Nijl. Vanaf het ene op het andere moment rijden we vervolgens langs groene akkers, weilanden met koeien en velden met suikerriet. De overgang van de droge woestijn naar de groene akkers is heel abrupt, alsof er met een liniaal een lijn is getrokken in het landschap.
We rijden langs een kanaal verder richting Luxor. Zodra we het groene gebied in rijden is het ook meteen drukker op de weg. De meeste wagens en ezelkarren die we passeren zijn volgeladen met suikerriet. Het riet wordt overgeladen op wagons, die op een spoorlijn parallel aan de weg klaar staan om naar de fabriek te rijden.

Het oude Egypte 44Nadat we enige tijd langs het kanaal hebben gereden, slaan we rechts af en rijden een hoge brug op over de Nijl. De rivier is enorm breed en stroomt flink. Langs de kant liggen cruiseschepen, rijen dik, te wachten op toeristen die een Nijl-cruise willen maken. Als we daarna Luxor binnen rijden valt meteen op hoe schoon het is. Voor het eerst deze reis zien we straatvegers die met een grote bezem het vuilnis in een groene ton vegen. De middenberm langs de schone wegen is beplant met roze oleanders en hoge palmbomen. Een groot verschil met de stoffige wegen in de woestijn en de oases.

We kunnen midden in Luxor kamperen bij Rezeiky Camp. In het verleden werd de camping vaak aangedaan door overlanders, maar nu zijn wij de enige gasten. Op aanraden van John en Ruthi (de overlanders die we ontmoetten in de Egyptische woestijn) eten we die avond in het restaurant van de camping. We genieten van een heerlijk stoofpotje en ons eerste biertje sinds Italië.

Na de stille nachten in de woestijn moeten we weer even wennen aan de geluiden van de stad. Tot diep in de nacht horen we auto’s toeteren en de volgende ochtend schalt de oproep voor het gebed luid door de hele stad. Ook de haan en de honden op de camping laten zich al vroeg horen. De honden, een moeder met drie jonge pups, spelen op het kampeerterrein en rennen met een rotgang langs de tent. Op enig moment hoor ik een vreemd geluid en daarna iemand naast mij hartgrondig vloeken. Eén van de pups is in volle vaart tegen een scheerlijn van de tent aangerend, waardoor er nu een enorme scheur in het tentdoek zit. Dat moeten we repareren. Als daarna blijkt dat de wc niet doortrekt en er geen water uit de douche komt, zijn we er allebei even klaar mee. Geen goed begin van de dag na de al korte nacht. Pas na een sterke bak koffie en wat zoete broodjes laten we de kapotte tent voor wat hij is en gaan we toch op pad om een bezoek te brengen aan de Vallei van de Koningen.

Het oude Egypte 28We lopen met de zon in ons gezicht naar de veerboot die ons naar de westkant van de Nijl kan brengen. We kopen een kaartje voor de veerboot en zoeken een plaatsje op het bovendek. Het is heiig en we kunnen maar net de overkant van de rivier zien. Op de veerboot worden we aangesproken door een taxichauffeur. Hij biedt aan ons die dag voor een vaste prijs naar verschillende bezienswaardigheden te rijden. Hij spreekt goed Engels en haalt een notitieboekje uit zijn zak waar verschillende toeristen een aardig woordje over hem hebben geschreven. Slimme marketing en het werkt, want na wat onderhandelingen over de prijs, spreken we af dat hij die dag onze chauffeur zal zijn.
Eenmaal aan de overkant, komt er een oude Peugeot uit de jaren ’70 voorrijden en stelt hij ons voor aan zijn neef. Terwijl we in de auto stappen wordt ons duidelijk dat zijn neef onze chauffeur zal zijn en de slimme marketeer zelf op zoek gaat naar nieuwe klanten. Niet helemaal wat we hadden afgesproken, maar goed zolang wij maar veilig komen waar we moeten zijn is het ons goed. We rijden in de oude Peugeot naar de ingang van de Vallei van de Koningen. We wisselen telefoonnummers uit met de neef zodat we hem kunnen bellen als we weer willen worden opgehaald.

Bij de ingang van de Vallei van de Koningen worden we aangesproken door een kleine, wat oudere man genaamd Mohammed. Hij biedt aan onze gids te zijn en geeft zijn visitekaartje. Daarop is te lezen dat hij in 1980 is afgestudeerd als Egyptoloog en sindsdien in Luxor werkt als gids. Hij heeft al één klant, een jongen uit Zuid-Korea, en voor een goede prijs sluiten we bij hem aan.

Het oude Egypte 42In de Vallei van de Koningen zijn 63 koninklijke graftombes gevonden van farao’s die leefden van 1550-1069 v.c. De mummies die we in het National Museum in Caïro hebben gezien waren ooit in hun gouden sarcofagen in deze vallei begraven. Ook de graftombe van Toetanchamun werd hier gevonden, als één van de weinige tombes nog met alle schatten. Eenmaal in de vallei is op een plattegrond te zien hoe her en der lange gangen zijn uitgehakt in de rotsen naar verschillende grafkamers. We bezoeken drie graftombes en luisteren naar de prachtige verhalen van Mohammed. Hij weet ongelofelijk veel en vertelt over het leven van de farao’s, de versiering op de muren, de hiëroglyfen en de schatten die zijn gevonden in de tombes. Er zijn weinig toeristen, waardoor we op ons gemak in de tombes kunnen rondlopen. Het is prachtig en heel indrukwekkend om te zien.

Na ruim drie uur bellen we onze chauffeur en niet lang daarna komt de oude Peugeot weer voorrijden. Het is inmiddels tijd om te lunchen en we vragen hem om ons naar een lokaal restaurantje te brengen waar we koshary kunnen eten. Hij is opgegroeid in de buurt, dus hij weet snel een tentje te vinden. We bestellen allebei een flink bord koshary en een colaatje (en dat alles voor 22 EGP, wat omgerekend ongeveer €2,20 is).

Het oude Egypte 32Op aanraden van Mohammed bezoeken we daarna Habu Tempel. Het complex bestaat uit verschillende gebouwen en is nog in heel goede staat. Vooral de kleuren van de hiëroglyfen zijn heel goed bewaard gebleven. Eén van de bewakers van het complex probeert een zakcentje bij te verdienen door ons en alle andere toeristen op de meest bijzondere hiëroglyfen te wijzen en ons toegang te geven tot de afgesloten gedeeltes van het complex. Hij spreekt nauwelijks Engels en lijkt het verhaal zo uit zijn duim te zuigen, maar we kunnen wat mooie foto’s maken. Als wij vertrekken en hij een bijdrage voor zijn diensten vraagt, geven we hem 2EGP, een gebruikelijk bedrag voor iets waar je eigenlijk niet om hebt gevraagd. Hij trekt een sip gezicht, geeft het geld terug en maakt duidelijk dat hij meer geld wil ontvangen. Als ik de muntjes weer in mijn zak steek en weg loop, wil hij het toch hebben. Tja, graag of niet natuurlijk.

De bruine Peugeot staat alweer op ons te wachten als we het complex uitlopen. De neef, inmiddels weer vergezeld van de marketeer, brengt ons terug naar de veerboot waar we met hen afrekenen. Ondanks de vaste prijs die we hadden afgesproken, proberen ook zij er toch nog iets meer uit te krijgen door om een ’tip’ te vragen. Vragen kan altijd, maar we hebben al genoeg betaald (en waarschijnlijk zelfs iets te veel, want echt goed onderhandelen kunnen we nog niet). Met een duidelijk nee van onze kant is het OK en wensen ze ons nog een fijne dag.
Het oude Egypte 29Het handelen van de bewaker en de vraag van de taxi chauffeurs klopt wel met het beeld dat we vooraf van Luxor hadden. We waren gewaarschuwd dat we lastig zouden worden gevallen door mensen die iets aan je proberen te verkopen (een ritje in een koets, een boottochtje over de Nijl of souvenirs) en dat je goed moest onderhandelen over de prijs. Zeker nu er minder toeristen zijn in Egypte, moeten de verkopers nog beter hun best doen om je aandacht te krijgen en hun waren te verkopen. In sommige gevallen tot vervelens toe. Al met al valt het ons gelukkig erg mee. Hoewel iedereen probeert iets aan ons te verdienen, haken de meesten af als we vriendelijk, maar duidelijk genoeg aangeven dat we niet van hun diensten gebruik willen maken.

Op onze tweede dag in Luxor bezoeken we -opnieuw met Mohammed als onze gids- het tempelcomplex Karnak, waar één van grootste tempels ter wereld staat. Mohammed staat al op ons te wachten als we bij de ingang komen en heeft ook al kaartjes voor ons gekocht. De hele ochtend volgen we hem langs de prachtige hoge zuilen, de enorme obelisken en de vele beelden, terwijl hij vertelt over de geschiedenis van de tempel. Het complex lag jarenlang verborgen onder een dikke laag zand en is daardoor goed bewaard gebleven.
Het is wel duidelijk dat hij al een poosje in het vak zit, want hij laat geen vraag onbeantwoord. Hij kent alle andere gidsen, die terloops tegen ons zeggen dat hij hun leermeester was. Hij kent ook de bewakers van het complex goed, want hij neemt ons mee naar alle afgesloten uithoeken van de tempel terwijl de bewakers een oogje toe knijpen. Een geweldige ervaring dankzij een hele goede gids!

Het oude Egypte 7De rest van de middag brengen we door op de camping. Ik werk wat aan het blog en maak aan het eind van de middag een pan met pasta, terwijl Peter de tent repareert. En na een gesprekje met de eigenaar van de camping over de honden, de douche en het toilet, opent hij één van de kamers van het hotel waar wij gebruik kunnen maken van de douche. Een prima afsluiter van een uiteindelijk leuke dag.

Na drie dagen in Luxor, stappen we weer op en vervolgen we onze weg naar het zuiden. We rijden langs de Nijl naar Aswan. Een mooie route langs de brede rivier en de groene akkers daar direct naast. Onderweg ontmoeten we een Chinese fietser die al zeven maanden door het Midden-Oosten en Afrika reist. Zijn bepakte fiets staat aan de kant van de weg en hij zit in de schaduw wat op een gitaartje te spelen. Hij heet Zhai Xu Dong, maar net als veel Aziaten heeft hij een makkelijkere westerse bijnaam en mogen we hem Tulsi noemen (Facebook). Hij is net als wij onderweg naar Aswan om daar met de boot naar Sudan door te reizen. We wisselen gegevens uit en spreken af om te proberen elkaar in Aswan weer te treffen.
Aan het eind van de middag bereiken we Aswan en parkeren we onze motoren bij Adam Home Overland Camp (waarover meer in het volgende blogbericht).

Gereden afstand tot Aswan: 7596 km

Het oude Egypte 2Klik hier voor de foto’s bij dit bericht.

PS1 We mochten geen foto’s maken in de tombes in de Vallei van de Koningen. Gelukkig hebben we dat ruimschoots goedgemaakt met (te) veel foto’s van Karnak en Habu Tempel 😉

Vorige bericht “Oase route door de woestijn” – Volgende bericht “Wachten op de boot

| Leonie | AFRIKA, Egypte

8 Reacties (Comments) - Het oude Egypte

  1. joke en janleen boutkam

    Hallo, leonie en peter. Wat een verschil toch met de westerse wereld. Wat ik wel erg leuk vind om te zien zijn de autos die bij jullie rond rijden. Vooral de oude 504’s van peugeot.echt leuk om te zien voor een peugeot liefhebber zoals ik. Jullie mogen er meer van laten zien van mij. Heel veel plezier met het vervolg van jullie avontuur. Gr Joke en Janleen

  2. Rosalien en Richard

    Hallo, Leonie en Peter.
    Ik heb weer met plezier jullie blog gelezen. Fijn dat alles goed verloopt!
    We wensen jullie weer veilige kilometers en wachten op jullie volgende verhalen! Groetjes.

  3. Herman Schutte

    Hoi Peter en Leonie,
    ik hoorde deze week van Rob Nieweg over het verslag en de website van jullie.
    Heb vanavond alle verslagen met belangstelling gelezen en vind het ontzettend boeiend, zal jullie blijven volgen en wens jullie gezonde reis. Ik zit zelf met Diny in Almerimar onder in Spanje, we overwinteren voor de derde keer dit jaar, heerlijk 8 weken in de zon.
    groetjes Herman

  4. Yvette en Peter

    Heerlijk weer een update! Soms doe ik net of ik er ook even bij ben, geen probleem om een beeld te krijgen met weer zo’n sprekend verhaal en prachtige plaatjes! Dikke kus

  5. Janneke

    Wat een prachtig verhaal weer! En sinds vandaag meer dan 2000 unieke bezoekers! Die genieten allemaal mee, gefeliciteerd!!

  6. Michiel

    Jeeee! Al in Ethiopië! Jammer dat mijn ouders er niet meet wonen anders had je daar zeker even kunnen verblijven.
    Doe voorzichtig in het drukke verkeer daar (met veel overstekend vee) en geniet van jullie trip.
    Ik ga nog even wat deadlines halen en andere dingen doen waarvan jullie even verlost zijn :-)
    Liefs Michiel

  7. Danielle van den Dungen

    Leuk, een nieuwe update! Ben alweer benieuwd naar alle volgende avonturen. Liefs

  8. Jan en Mariët

    Hallo daar, leuk om weer wat te lezen!
    Dikke kus xx