FAQ – Veelgestelde vragen

Voordat we vertrokken hadden we honderden vragen. Over het papierwerk, de uitrusting, de reisroutes, de inentingen, de juiste banden, echt over ALLES. We bezochten een Horizons Unlimited Meeting en zaten met een blocnote in de zaal om aantekeningen te maken.

We vroegen vrienden die al weg waren geweest de oren van het hoofd en lazen heel veel reisverhalen. De informatie van andere reizigers heeft ons enorm geholpen bij de voorbereiding.

Inmiddels krijgen wij ook regelmatig vragen van toekomstige avonturiers. In de hoop dat wij op onze beurt anderen kunnen inspireren om op reis te gaan, beantwoorden we al die vragen natuurlijk met veel plezier! Onze manier van ’paying it forward’

Voorbereiding

Hoe lang hebben jullie de reis voorbereid? Vijf jaar. We hadden na drie jaar genoeg geld om te vertrekken, maar dat was toen door familieomstandigheden niet mogelijk. Twee jaar later zijn we alsnog vertrokken, waarmee het totaal op vijf jaar komt.

Financiën

Wat is jullie budget? €50 per dag voor ons tweeën. Dit gebruiken we voor benzine, eten en drinken, overnachten en alles wat daar bij komt. Grote uitgaven, zoals een nieuwe camera of een verscheping vallen hier buiten.

Kunnen jullie het redden met jullie budget? Op de manier waarop wij reizen, veel kamperen, zelf koken, goedkoop eten, zuinige motoren en niet al te veel toeristische uitstapjes, redden wij het met €50 per dag. In sommige landen, zoals Bolivia, blijven we makkelijk binnen dit budget. In de VS was €50 bij lange na niet genoeg. Per saldo heffen de wat goedkopere landen de wat duurdere landen weer op.

Hoe lang hebben jullie gespaard? Vijf jaar, waarvan de laatste twee jaar heel veel. Feitelijk ging één salaris volledig in de spaarpot.

Hoe hebben jullie gespaard? Door zuinig te leven en bewust te kiezen waar we geld aan uitgeven. In ons geval betekent dat: niet uit eten of heel goedkoop, schoenen naar de schoenmaker in plaats van een nieuw paar, kopen wat er in de aanbieding is, verkopen van onnodige spullen, maar vooral door geen geld uit te geven. Behalve dan aan spullen die we nodig hadden voor de reis, want daar hebben we niet op bezuinigd.

Werken jullie onderweg? Nee. Het bijhouden van de website en het onderhoud van de motoren voelt soms als werk, maar dat telt natuurlijk niet.

Worden jullie gesponsord? Nee

Hebben jullie al eens smeergeld moeten betalen? Nee (Althans, niet dat wij weten)

Kun je overal pinnen? Ja, maar niet met alle bankpassen. We konden tot nu toe overal terecht met VISA. Op veel plekken ook met Mastercard of de gewone bankpas, maar niet overal, dus we raden iedereen aan een VISA card mee te nemen. Het alternatief is US dollars meenemen om te wisselen. We hebben nog nooit Euro’s gewisseld.

Papierwerk

Hebben jullie een extra paspoort? Nee. In de Gemeente Amsterdam konden we geen tweede paspoort krijgen. We hebben wel een extra dik paspoort.

Hebben jullie de visums vooraf geregeld? We hebben alleen het visum voor Libië geregeld toen we nog thuis waren. Alle andere visums die we nodig hadden in Afrika hebben we steeds in het voorgaande land aangevraagd: in Egypte voor Sudan, in Sudan voor Ethiopië, etc. 
In Zuid- en Midden-Amerika hebben we niet vooraf een visum nodig en krijgen we aan de grens meestal 90 dagen toegang tot het land. Voor Azië zullen we verschillende visums vooraf moeten aanvragen. Dat doen we onderweg.

Hebben jullie een Carnet de Passage? Ja. We hebben een carnet de passage gebruikt voor Afrika. In de ’Amerika’s’ hadden we geen carnet nodig. We hebben een vervolg carnet aangevraagd voor de reis vanuit Azië naar huis.

Is dat niet lastig, zo’n Carnet de Passage? Nee, integendeel! Het reizen met een carnet de passage maakt ons inziens grensovergangen een stuk sneller. Een simpele invuloefening, een paar stempels en je kan weer verder. En als de douanebeambte het niet begrijpt, kun je altijd even helpen. In Zuid- en Midden Amerika duurt alles een stuk langer, omdat bij iedere grens alle gegevens van de motoren opnieuw moeten worden ingevoerd.

Is dat niet duur, zo’n Carnet de Passage? Ja en Nee. Het aanvragen van een carnet kost €198 (als je lid bent van de ANWB) en €3,50 verzendkosten. Daarnaast moet je borg betalen. De hoogte van de borg is afhankelijk van de waarde van je motor. Wij moesten per motor €3000 in borg afgegeven bij de ADAC in Duitsland. Als we de motoren weer thuis brengen, krijgen we dat bedrag volledig terug. In de tussentijd ben je dat geld wel ’kwijt’.

Hebben jullie een internationaal rijbewijs? Ja, maar we hebben hem in Afrika en de Amerika’s nog nooit nodig gehad. Hij is ook maar één jaar geldig, dus het is nog even afwachten hoe we dat in Azië gaan oplossen.

Hebben jullie een internationaal kentekenbewijs? Nee (bestaat dat?)

Hoe zijn de motoren onderweg verzekerd? We hebben geen verzekering tegen diefstal, maar enkel een WA-verzekering. In Europa was onze Groene Kaart nog geldig. In de meeste landen waar je verzekering moet hebben, kun je dat onderweg kopen. Voor Oost-Afrika hadden we een gele kaart van Comesa. In zuidelijk Afrika zit de verzekering in het benzine geld.

Welke verzekering hebben jullie? We zijn voor ziektekosten allebei nog steeds verzekerd via de Nederlandse basis verzekering. Daarbovenop hebben wij de Isis Special verzekering afgesloten van de Goudse verzekeringen voor aanvullende medische kosten, bagage, e.d. Dit was de enige verzekering waarbij we meer dan twee jaar verzekerd konden blijven. Kosten zijn €1.200 per jaar voor ons beiden.

Zijn jullie uitgeschreven uit de GBA? Ja, we moesten ons uitschrijven omdat we langer dan acht maanden weg zouden gaan.

Hebben jullie een postadres? Nee, als je je moet uitschrijven kun je ook geen officieel postadres aanhouden. We laten onze post wel naar één adres sturen.

Hebben jullie de motoren geschorst? Nee. Op deze manier konden we nog gebruik blijven maken van de service van de ANWB met het krijgen van reserve onderdelen en het aanvragen van een Carnet de Passage.

Medisch

Welke vaccinaties hebben jullie? Hepatitus A, Hepatitis B, Difterie, Tetanus, Polio, Gele koorts, Buiktyfus, Rabius, Japanse Ensyfilitus en Meningokokken.

Gebruiken jullie malaria medicatie? Niet meer. We zijn vertrokken met twee soorten pillen: Malerone en Lariam. We hebben de pillen bijna de hele reis in Afrika (ruim 8 maanden) geslikt. Met name Leonie kreeg veel last van bijwerkingen (depressiviteit, haaruitval). In Zuid- en Midden-Amerika slikken we de medicatie niet meer preventief, maar dragen we Malerone bij ons als medicijn. We hebben eveneens twee malariatests bij ons. (Let op: dit is geen medisch advies!)

Kun je onderweg overal de anticonceptiepil kopen?  Ja. Er zijn overal apotheken die allerhande medicatie verkopen, vooral in de grotere steden. Je kunt veel van die medicijnen ook zonder recept krijgen. Wel altijd de houdbaarheidsdatum controleren.

Kun je onderweg overal maandverband kopen? Ja. Maandverband kun je overal krijgen, tampons soms alleen in de grotere supermarkten in de steden. Het is misschien niet altijd je eigen vertrouwde merk, maar wel A-merken.

Zijn jullie ziek geweest? Ja. We hebben in Bolivia één keer tegelijkertijd last gehad van onze darmen nadat we iets verkeerds hadden gegeten. Peter heeft een keer hoge koorts gehad en leek dengue te hebben. Leonie is in Ecuador geopereerd aan een ontstoken aambei.

Motoren

Waarom hebben jullie gekozen voor de Honda CRF250L? We wilden een lichte, betrouwbare reismotor (lichter dan de Honda Africa Twin en de Honda Transalp die we hadden). Dit was de enige geschikte kandidaat die we in Nederland konden kopen, omdat de CRF250L: licht is, een lange onderhoudsinterval heeft, weinig benzine verbruikt, een stalen subframe heeft, nieuw te koop is en een Honda motor heeft.

Is 250cc niet te weinig? Nee, voor de manier waarop wij reizen, waarbij we de snelweg proberen te vermijden en zo veel mogelijk kleinere doorgaande wegen rijden, is dit prima. Als er een 400cc reismotor zou bestaan met dezelfde kwaliteiten als de CRF, zou die wel interessant zijn.

Missen jullie de power van de Honda Africa Twin en de Honda Transalp? Alleen op de snelweg en in heel diep zand.

Hoe zijn de motoren op de snelweg? We rijden niet zo veel snelwegen, omdat we dat niet leuk vinden. Als we wel op de snelweg rijden is de maximale snelheid met bagage 110 km/u, maar dat is niet comfortabel zonder windscherm en vraagt bovendien veel van de motor. Een comfortabele snelheid op de snelweg is 85/90 km/u.

Hoe zijn de motoren op hoogte? Aardig goed. Ze verliezen flink wat van hun snelheid, maar de motoren blijven lopen als een zonnetje.

Hoe duur zijn de motoren? € 4.500 per motor (prijs van november 2012)

Hoe duur waren de modificaties? Ongeveer € 2.500 per motor

Waren alle modificaties nodig? Niet allemaal. De belangrijkste waren de schokbreker, de grotere tank en het bagagerek.

Zou je de volgende keer weer voor de Honda CRF250L kiezen? Ja, tenzij er een geschikte 400cc reismotor op de markt zou komen.

Hoeveel benzine heb je bij je en hoever kun je daarmee komen? 20,5 liter per motor. Er zit 12 liter in de after-market IMS tank, 6,5 liter in de Rotopax jerrycan en 2 liter in een kleinere jerrycan. Afhankelijk van het terrein rijden de motoren 1/25 tot 1/30, waarmee we dus minimaal 500 km en in het beste geval zelfs 600 km kunnen rijden.

Verbruiken de motoren veel olie? Nee. De motor van Peter verbruikt een beetje olie, de motor van Leonie helemaal niets.

Neem je extra banden mee? Nee. Dat is te zwaar en neemt teveel ruimte in. We kopen onderweg banden en zetten die er meteen op.

Kan je overal banden krijgen voor jullie motoren? Ja. In nagenoeg alle landen hadden we banden kunnen krijgen. Misschien niet altijd het merk dat je zou willen en iets duurder dan thuis, maar uiteindelijk vinden we altijd wel geschikte banden. Wij hebben banden gewisseld in Zuid-Afrika, Chili, Ecuador, Guatemala en Canada. We hebben ze nog nooit vooraf besteld.

Welke problemen met de motoren? Niets op de motor van Leonie en slechts een aantal kleine problemen op Peter zijn motorfiets. Zijn motor gebruikt een beetje olie, had een probleem met de zuigerband van de demper van de voorvork en had een nieuwe  automatische kettingspanner nodig voor de distributieketting. Daarnaast enkel onderhoud van de motor en de after-market Hyperpro schokbreker.

Hoe doe je dat met het onderhoud van de motoren? Peter doet al het onderhoud aan de motoren zelf. Zowel het reguliere onderhoud zoals olie vervangen en ketting spannen, als de iets grotere klussen als kleppen stellen en ketting wisselen. Hij is niet opgeleid als monteur, maar autodidact. Er staat echt veel op YouTube:)

Heb je reserveonderdelen bij je? Ja. We hebben onderdelen bij ons die tijdens regulier onderhoud moeten worden vervangen, zoals kleine tandwielen, oliefilters en remblokjes. Daarnaast hebben we kleine onderdelen bij ons waarvan we weten dat die kapot kunnen gaan op de CRF250L. De grote onderdelen, zoals het achtertandwiel, de ketting en de banden, kopen we onderweg.

Heb je gereedschap bij je? Ja. We hebben het gereedschap bij ons dat Peter nodig heeft om het reguliere onderhoud en de meeste voorkomende klussen aan de motoren te kunnen doen. We hebben alleen maar gereedschap bij ons dat past.

Hoeveel lekke banden hebben jullie al gehad?  Eén!

Adviseren jullie harde of zachte bagage? Zachte bagage. We hadden aluminium koffers op onze vorige motoren (Touratech Zega) en nu hebben zachte bagage (Magadan panniers van Adventure Spec). We zijn erg blij met onze zachte bagage, wat we het beste kunnen uitleggen door ze te vergelijken met onze aluminium koffers. Zachte tassen zijn lichter dan aluminium koffers. De tassen zijn stevig bevestigd op de motor, maar nog steeds erg flexibel, in de zin dat ze een beetje kunnen bewegen. Het eerste voordeel hiervan is dat de spullen in de tassen niet vibreren, terwijl de spullen in onze aluminium koffers soms zo erg vibreerden dat ze kapot gingen. Een tweede voordeel is dat de kracht van de val beter wordt verdeeld. We zijn al vaak gevallen, maar onze rekken zijn niet verbogen, onze tassen zijn niet gescheurd en slechts twee plastic bakjes zijn gebroken. Als we vielen op onze aluminium koffers, zat er vaak meteen een deuk in de koffer en waren ze niet langer waterdicht. We hoorden van andere reizigers, dat hun koffers zelfs volledig afbraken bij een val. Ten derde hebben wij, als onze voet komt vast te zitten onder een tas (door te peddelen of te vallen) alleen een licht gekneusde voet, maar hebben we hierdoor nog nooit botten gebroken.
Een veelgehoorde klacht over zachte bagage is het risico op diefstal. Onze tassen zijn gevoerd met Kevlar, waardoor het moeilijk (zo niet onmogelijk) is om ze met een mes open te snijden. We hebben een stalen kabel met een slot rond de tassen om dieven te demotiveren. Tot nu, tijdens onze twee jaar reizen met de zachte bagage heeft niemand nog geprobeerd om iets uit de tassen te stelen.
Het inpakken van de zachte tassen is even wennen, maar we vinden het nu gemakkelijker. De tassen zijn verder waterbestendig en hebben uitneembare waterdichte binnentassen. Het enige nadeel is dat we ze niet kunnen gebruiken als stoelen

Hoeveel weegt jullie bagage? Ongeveer 35kg, verdeeld over een tanktas, een duffel en de twee zijtassen. Er zijn momenten dat we veel meer spullen meenemen en extra reserveonderdelen, waardoor we tijdelijk met meer bagage rijden (zelfs tot 50kg!) Maar het uitgangspunt is ongeveer 35kg.

Onderweg

Hoe hebben jullie deze route rond de wereld bedacht? We wilden rijdend van huis vertrekken, rijdend weer thuis komen en eerst naar Afrika. Voor de route keken we eerst waar we heen wilden (welke landen, welke bezienswaardigheden, welke routes) en daarna naar het weer (regenseizoen of winter).

Maken jullie iedere dag een route? Nee. We luisteren veel naar tips van andere reizigers en bepalen van dag tot dag of we gaan rijden en waar we naartoe gaan.

Hoe was het om door Libië en Sudan heen te rijden? Geweldig! We waren nog maar net onderweg toen we werden verrast door de overweldigende gastvrijheid in Noord-Afrika en Libië in het bijzonder. Wij zijn alleen in Sudan geweest (niet in Zuid-Sudan, dat nog altijd in staat van oorlog is) en hebben ons daar zeer veilig en welkom gevoeld.

Kunnen jullie overal kamperen? Ja, in Afrika zijn bijna overal campings en genoeg plekken om veilig te wildkamperen. In Zuid-Amerika hebben we kamperen afgewisseld met het verblijf in hostels. Ofwel omdat er geen campings waren ofwel vanwege het weer.

Koken jullie zelf? Ja, we hebben kookspullen bij ons. Vanaf Bolivia tot Mexico zijn we tenminste één keer per dag in een lokaal restaurantje of op straat gaan eten, omdat het heel lekker en vooral heel goedkoop was.

Hoe zijn de motoren in Zuid-Amerika gekomen? Per vliegtuig. Dat gebeurde met een vrachtvlucht en niet in hetzelfde vliegtuig als waarin wij zaten.

Is het duur om met je motor te vliegen? Wij betaalden vanuit Johannesburg naar Buenos Aires €2.500 voor twee motoren (inclusief al het papierwerk, de kratten en overige service van onze agent)

Hoe is het om de motoren te importeren in Buenos Aires? Heel duur! We raden af om voertuigen te verschepen en te importeren naar Argentinië. Het is veel goedkoper en sneller om naar Chili te vliegen of te verschepen!

Communicatie

Welke headset gebruiken jullie? Sena SMH10

Heb je overal internet? Ja! Het is niet overal even snel, maar we konden overal op internet. We kopen in ieder land een lokale simkaart en hebben op die manier mobiel internet. Zeker in Afrika was dat verrassend snel. Soms hebben we een paar dagen geen internet, maar andere dagen is het sneller dan wij thuis in Nederland hadden.

Hebben jullie een satelliet telefoon? Nee

Gebruiken jullie een SPOT? Nee

Hoe heb je de website gemaakt? Met wordpress

Heb je veel werk aan de website? Ja, heel veel werk. Als je niet de hele tijd wilt schrijven, overweeg dan om een Facebook account te beginnen voor de reis.

Hoe vertaal je de verhalen? Ik vertaal de Nederlandse verhalen met Google Translate en pas daarna zelf de vertaling aan.

Kamperen en kampeerspullen

Welk brandertje gebruiken jullie? De Primus Omnifuel en we gebruiken benzine om te koken. Erg handig, want dat hebben we altijd bij ons. We zijn er heel blij en raden hem zeker aan. Belangrijkste pluspunten is dat hij ook langzaam kan branden en een metalen pomp waardoor hij langer meegaat.

Waar bewaren jullie de brander? De brandstoffles met de pomp zitten in een achterzak aan de buitenkant van een van de tassen. Het windscherm wikkelen we rond de brandstoffles. Het brandertje zit ingeklapt in de ’keukentas’.

Welke tent hebben jullie? We hebben de Mutha Hubba NX, een 3-persoonstent van MSR. We zijn vertrokken met de oude versie van de Mutha Hubba en die tent was perfect. Helaas moesten we die tent vervangen. We kozen voor de nieuwe Mutha Hubba NX, maar zijn niet zo blij met die tent. Het ontwerp van de tent is niet optimaal waardoor de buitentent de binnentent raakt, vooral met hevige regen en sterke wind.

Persoonlijk

Heb je weleens heimwee? Leonie: Ja, vooral op speciale dagen zoals verjaardagen en feestdagen. En als ik weet dat iemand wel een knuffel kan gebruiken. Soms zou ik gewoon een wijntje willen drinken met vriendinnen of een kop koffie bij mijn zus en mijn neefje.
Peter: Nee, nooit.

Ben je het reizen nog niet zat? Nee! (Unaniem dit keer)

Is het niet moeilijk? Het aller moeilijkst van de hele reis is: de beslissing om te gaan. Als je die hebt gemaakt en bent vertrokken, valt er een last van je af en ben je gewoon onderweg. En natuurlijk zitten daar soms lastige dagen tussen. Al zijn dat er wel heel weinig:)

Wat was je favoriete land? Het is moeilijk om één land te noemen. We vonden Uganda, Rwanda en Colombia verrassend, de mensen van Malawi lief en de natuur in Namibië en Chili mooi. We raden mensen vaak aan om naar Uganda of Colombia te gaan tijdens hun volgende vakantie.

Hebben jullie problemen gehad onderweg? Nee. We zijn één vervelende agent tegengekomen in Sudan en één vervelende douanebeambte in Zimbabwe. Twee keer zijn we bijna bestolen, één keer door een zakkenroller in Ethiopië en één keer door een dief in Nicaragua, maar we kwamen er op tijd achter en konden het voorkomen. In Mexico is een thermosfles uit een buitenvak van onze tas gestolen. Als dat alles is…..

Zijn jullie nooit bang? Leonie: Nee, eigenlijk niet. Ik heb hoogtevrees en hou niet van kikkers, slangen en horrorfilms, dus daar ben ik wel ’bang’ voor. Tijdens de hele reis heb ik me één keer onveilig gevoeld, toen we vanuit Zimbabwe in Zuid-Afrika aankwamen en langs de kant van de weg borden stonden met de tekst: “Do NOT stop. High crime zone”.
Peter: Nee.

Hebben jullie een wapen bij je? Nee! Nou, alleen onze katapult dan, tegen de stelende apen. We hebben ook nog nooit het idee gehad dat we een wapen nodig hadden.

Zijn jullie wel eens gevallen? Ja, we zijn allebei al een aantal keer onderuit gegaan of omgevallen. Afgezien van wat krassen en een deuk in het ego, niets ernstigs.

Is het niet gevaarlijk om te reizen als vrouw? Nee, zo ervaar ik dat niet. Ik moet daar wel bij zeggen dat ik bijna nooit alleen ben. Ik heb wel gemerkt dat ik soms anders wordt benaderd dan Peter. In Noord-Afrika liepen mannen mij voorbij om een gesprek met Peter te beginnen. Maar dat gebeurde ook in Zuid-Amerika als iemand iets over de motoren wilde weten. Dat zijn cultuurverschillen waar ik aan moest wennen, maar maakt de reis niet onveilig voor mij.
Wat wellicht helpt is dat ik me zoveel mogelijk heb aangepast aan de cultuur en tot Ethiopië geen korte broek en geen korte mouwen hebben gedragen op straat. We hebben weleens het idee dat het juist helpt dat ik een vrouw ben, zeker bij politieagenten of douanebeambtes, dus dat proberen we af en toe in te zetten.

Hoe is het om te reizen als een koppel? Meestal geweldig, soms een uitdaging. Voorop staat dat we onszelf heel gelukkig prijzen dat we het allebei leuk vinden om voor langere tijd op deze manier over de wereld te reizen. We zijn blij dat we de ervaringen met elkaar kunnen delen. Tegelijkertijd is het soms best lastig. We zijn 365 dagen in het jaar 24 uur per dag samen en brengen veel tijd door in een tent van 6 m2. Je kan hier geen deur achter je dicht slaan als je even ruimte nodig hebt. Ergernissen die thuis waarschijnlijk pas na een paar jaar naar boven komen, komen nu in versneld tempo naar voren. Wij denken dat twee jaar reizen gelijk is aan tien jaar samen wonen.

Hebben jullie ooit spijt gehad van de beslissing om te gaan? Nee, geen moment! Het was de beste beslissing die we ooit samen hebben genomen en we zouden morgen hetzelfde besluit nemen.

Hebben jullie een sabbatical genomen? Nee, we hebben allebei onze baan opgezegd.

Ben je niet bang dat je geen baan zult vinden als je terug komt? Nee. We zullen wellicht niet direct onze droombaan vinden, maar er is vast wel werk te vinden. Desnoods als ober of postbode.

Ben je niet bang dat je nooit meer zal kunnen wennen? Soms. De manier waarop wij reizen, is bijna als een levensstijl, die een beetje verslavend is. We horen van andere reizigers die nu weer thuis zijn, dat ze het reizen enorm missen. Niet alleen omdat ze weer moeten werken, maar ook omdat de dagen hetzelfde zijn en op dezelfde plek worden doorgebracht. Het reizen heeft ons tot nu toe zeker veranderd, maar we hebben ook dromen voor na de reis. Bovendien moeten we wel geld verdienen, ook als we verder willen reizen. We zullen zien.

Extra vragen

Staat jouw vraag er niet tussen? Of heb je een vraag over één van de antwoorden? Stuur ons een e-mail en we zullen proberen je vraag te beantwoorden. peter@amsterdamtoanywhere.nl of leonie@amsterdamtoanywhere.nl

Laatste update 15-11-2015

Nieuwsbrief

Schrijf je in voor de e-mailservice en ontvang automatisch een melding van ieder nieuw blogbericht!
[subscribe2]