Een avondje uit eten met vrienden, op de bank naar De Wereld Draait Door kijken, naar een schoonheidssalon voor een pedicure, lunchen in de stad met de meiden, baantjes trekken in het zwembad, een kopje koffie op de loungebank in de tuin, een groot tweepersoonsbed met knisperende witte lakens en bruin brood met oude kaas….
Dat klinkt niet als een reis door Afrika per motor waarbij de meeste nachten in een tentje worden doorgebracht. Toch hebben we van al dit heerlijks genoten toen we in Nairobi op bezoek gingen bij onze goede vrienden Wouter en Agnes! Lees meer (Read more)
Ja, ik wil de nieuwsbrief
Volg ons:
Welkom! Nieuw hier?
Route – 112.649 km…
Populair Fotoalbum
-
Meeste recente berichten
-
Jupiter’s Travellers
Berichten per land
Tags
AdamToAnywhere Africa Africa Twin Argentina Bolivia Botswana Burundi Chile CRF CRF250L Egypt Equator Ethiopia Honda Horizons Unlimited HOT-ROD Welding Hyperpro Italy Jupiter's Travellers Kenya Lake Turkana Libya Malawi Marokko Motorcycle Trip Motorreis Namibia Overlander Rayz RTW Rwanda Safari South Africa South America Sudan Transalp Travel True Adventure True size of Africa Tunisia Uganda Victoria Falls Wereldreis Zambia Zimbabwe© 2016












Aan het eind van de middag komen we aan bij Robert’s Camp, een prachtige camping aan Lake Baringo. Tijdens de groepsreis die Peter en ik in 2007 maakten naar Kenia en Tanzania (toen nog niet als koppel), waren we ook bij Robert’s Camp. We hadden daar allebei goede herinneringen aan: nijlpaarden op de camping, krokodillenogen in de waterkant die oplichten in het schijnsel van je zaklamp, een boottocht over het meer en een natuurwandeling onder leiding van Cliff. Daar wilden we nog wel eens naar terug, maar nu als “setje”.
Om te weten hoeveel benzine, water en eten we moesten inslaan, hadden we verschillende verslagen gelezen van reizigers die de Turkana Route hadden gereden. Reisverslagen die in de eerste plaats vooral de avonturen beschrijven die onderweg waren beleefd. De informatie over de staat van de ’weg’ loog er niet om. Lange stukken met diep zand, eindeloos veel rivierbeddingen die moesten worden doorkruisd, paden met losse stenen en velden met scherpe lavastenen zo groot als voetballen. Bijkomende factor was het weer. Het kon ofwel enorm heet zijn, wat het rijden in deze toch al moeilijke omstandigheden nog zwaarder maakt, of veel regenen, wat de route op sommige stukken onbegaanbaar zou maken. Hoewel ook was beschreven hoe ongelofelijk prachtig de route zou zijn, was ik in Omorate vooral bezig met de uitdagingen die ons te wachten stonden.
Het is net als in Arba Minch erg warm in Turmi, maar in de schaduw van de mango bomen en met het briesje dat door het dal waait prima uit te houden. We gebruiken de zondag om te relaxen, wat foto’s te selecteren en voor wat hoognodig onderhoud. Aan het eind van de middag lopen we met Jan en Margriet (
Na ons rondje door het noorden en ons bezoek aan Lalibela, is het tijd om weer naar het zuiden te rijden. We gaan naar Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopië, waar we een visum voor Kenia moeten aanvragen. Maar wat mij betreft is dat niet de belangrijkste reden om naar Addis te gaan. Ik heb vooral zin om in Addis Abeba naar ’Wim’s Holland House’ te gaan. Wim heeft midden in de stad een bar met Heineken bier, een restaurant met boerenkool en bitterballen en een camping voor “overlanders”. Het is een soort knooppunt waar veel reizigers samen komen. Daar gaan we heen! 




