Een scouting gebouw in het bos, slingers aan het plafond, een wereldkaart aan de muur, een muziekinstallatie in de ene hoek, een thuistap in de andere hoek en daarnaast een CRF250L. Voeg daar nog vrienden en familieleden aan toe en je hebt ons perfecte feestje.
Begin oktober was ons ‘Wij-gaan-op-reis-Feestje’. Het werd een geweldige avond, waar we met iedereen die we liefhebben proostten op het leven en het avontuur dat wacht. Lees meer (Read more)
100.000 kilometer, zolang is de route die we nu voor ogen hebben. Vanuit Amsterdam naar Zuid-Afrika, dan de volledige Pan-American Highway, een rondje Australië en vanuit Azië weer terug naar Nederland. Een flinke tocht! En al die vele kilometers zitten we op de motor. Reden genoeg om, bij onze zoektocht naar de perfecte reismotor, ook aandacht te besteden aan een goed zadel! Lees meer (Read more)
Om rond de wereld te kunnen reizen, moeten we de motoren aanpassen en geschikt maken als ‘reismotor’. Het meest belangrijk is de mogelijkheid om bagage mee te kunnen nemen. Met het kopen van een tas ben je er nog niet. De tassen moeten op de motor kunnen worden bevestigd en -misschien nog wel belangrijker- de motoren moeten dat extra gewicht kunnen dragen. Om comfortabel en veilig te kunnen reizen met bagage, hebben we de schokbreker en de vering laten vervangen. Lees meer (Read more)
Reizen zonder verplichtingen. Geen reisleider om te volgen, geen vaste route, geen werkplek om naar terug te keren en geen vaste lasten. Ultieme vrijheid, dat is waar we van droomden toen we voor het eerst over de reis nadachten.
Een ‘sabbatical’ van een paar maanden is niet genoeg om die droom waar te maken. Voor de ultieme vrijheid zouden we allebei onze baan opzeggen. En we zouden geen afspraken maken over het eventueel terugkeren op dezelfde werkplek. Hoe prachtig dit ook klinkt, het was makkelijker gedroomd dan gedaan. Lees meer (Read more)
De wens om te reizen per motor bestaat al enige tijd. Of dat nu een ‘korte’ vakantie van drie weken binnen Europa is of een langere reis rond de wereld. De motoren die we daar in eerste instantie voor hadden uitgekozen waren een Honda Africa Twin en een Honda Transalp. Eén van de dingen die vaak voorzichtig aan ons werd gevraagd was; “Is hij niet te zwaar?” Ja, zwaar zijn ze. Maar we waren nu eenmaal al een bepaalde weg ingegaan. We hadden al zoveel tijd en -niet te vergeten- geld gestoken in het gereed maken van de Twin en de Alp, dat we niet zomaar wilden overstappen op andere motoren. Dat veranderde, zeker voor mij, in Marokko. Lees meer (Read more)
