De wens om te reizen per motor bestaat al enige tijd. Of dat nu een ‘korte’ vakantie van drie weken binnen Europa is of een langere reis rond de wereld. De motoren die we daar in eerste instantie voor hadden uitgekozen waren een Honda Africa Twin en een Honda Transalp. Eén van de dingen die vaak voorzichtig aan ons werd gevraagd was; “Is hij niet te zwaar?” Ja, zwaar zijn ze. Maar we waren nu eenmaal al een bepaalde weg ingegaan. We hadden al zoveel tijd en -niet te vergeten- geld gestoken in het gereed maken van de Twin en de Alp, dat we niet zomaar wilden overstappen op andere motoren. Dat veranderde, zeker voor mij, in Marokko.
Africa Twin en Transalp
Peter had zijn motor gekocht in 2008 en was enthousiast geraakt door het verleden van de Africa Twin. Een motor waarvan eerdere exemplaren hadden deelgenomen aan de Dakar Rally. Een legendarische motor, die ook nog eens heel mooi was. Een ‘oudje’, waardoor we het blok goed zelf kunnen onderhouden (met het werkplaatshandboek op de grond ernaast), zonder dat daarvoor een laptop nodig is om de fout op te sporen.
Ik vond de Africa Twin te groot en had gekozen voor de Transalp. We hebben destijds ook gekeken naar de Honda Dominator, maar volgens de berichten verbruikt hij olie en moet regelmatig de olie worden gewisseld. Dan toch de Transalp.
De Africa Twin en de Transalp hebben we vanaf 2010 helemaal geprepareerd voor een langere reis. Voorzien van allerhande accessoires zoals nieuwe vering en demping, een ander zadel, valbeugels, andere spiegels, een bagagerek, etc. Goede reismotoren.
Marokko
De reis naar Marokko was eigenlijk een soort generale repetitie voor de wereldreis. Alle spullen die we dan mee zouden moeten nemen, waren ingepakt. De ultieme test om te bekijken of wellicht nog onderdelen of spullen moesten worden vervangen. Op dag 5 ben ik flink onderuit gegaan. Eén keer heel hard en die dag en de dagen erna nog ontelbare keren ‘zacht’. Vooral de bulten zand die op de weg gewaaid waren bleken niet mijn sterkte punt. Op lastige stukken reed Peter eerst zijn motor vooruit, om dan terug te lopen en ook mijn motor door het zand te rijden. De Transalp lag al redelijk in puin en de kappen werden met ductape bij elkaar gehouden. Het motorblok nog altijd zoemend als tevoren, dus we hebben wel de hele vakantie kunnen doorrijden. Het vertrouwen in de Alp en mijn eigen rijkunsten waren zo afgenomen, dat ik ‘s ochtends moeite had met opstappen en ook dacht aan het stopzetten van de reisplannen.
CRF250L
Na een roerige tijd thuis, zijn we op enig moment toch weer gaan nadenken over een langere reis. In Marokko hadden we van Paul (van Camping Zebra) de tip gekregen om eens naar een Honda CRF250L te kijken. Dit was de nieuwste straat-legale lichte offroad motor van 
Honda. Een 250cc motorblok, met een stalen (sub)frame en lange onderhoudsintervallen, kortom zeer geschikt om mee te reizen. Eind november belde Peter vanuit de auto dat hij zojuist bij Motoport was geweest. Hij had de Honda CRF250L gezien en van alle kanten bestudeerd. “Als jij gaat kijken, ben je verkocht” voorspelde hij. En hij had gelijk. Een week later stond ik op de pedalen van een CRF250L om te testen of ik staand kon rijden, terwijl Peter en een medewerker van Motoport de motor in de showroom rechtop hielden.
Hij zag er stoer uit, was licht en zou kunnen worden omgebouwd tot reismotor.
Bij Motoport Hillegom konden we een proefrit maken. Tijdens een steenkoude dag reden we om beurten op de CRF over de dijken en langs de polders rondom Hillegom. Vreemde brommer met zes versnellingen, maar het reed wel. En het manoeuvreerde heel makkelijk. En zo licht! Ik kon de motor zonder problemen parkeren waar ik wilde en gewoon lopend verplaatsen om ergens anders op te stappen. Voor Peter zou de overgang van een Africa Twin naar een CRF enorm zijn. De power die je mist als 
je even een vrachtwagen wilt inhalen. Thuisgekomen maakten we twee lijstjes ‘Voor’ en ‘Tegen’. Ze werden allebei even lang. Toch won uiteindelijk de CRF en besloten we met de Motoport in gesprek te gaan over de aankoop van twee CRF’s.
Begin december werd de koop gesloten en vlak voor de kerstdagen werden de motoren door Motoport bij onze garage afgeleverd. Met opvolgende kentekens en een krat wijn. Mooi kerstcadeau!
Klik hier voor alle foto’s bij dit bericht!
Volgende bericht “Laatste werkdag“