Na een leuke week in Aswan is het op zondag dan zo ver: we gaan met de boot naar Sudan. Achter onze motoren aan, die (als het goed is) op vrijdag al in Wadi Halfa zijn aangekomen. Wat zal het fijn zal als we straks in Wadi Halfa onze rood-witte brommers weer zien! Zo ver is het alleen nog lang niet, want er wacht ons eerst nog een boottocht van ongeveer 17 uur van Egypte naar Sudan!
Om vanuit Egypte in Sudan te komen, moeten we gebruik maken van de veerboot die vaart tussen Aswan in Egypte en Wadi Halfa in Sudan. De boot vaart over Lake Nasser, een kunstmatig meer in de Nijl dat is ontstaan toen ze in de jaren ’60 een grote dam bouwden in Aswan. Er zijn wel twee landsgrenzen waarbij je over een weg van het ene land naar het andere kan reizen, maar die zijn om onduidelijke redenen nog niet in gebruik. Nou ja, je kan wel via de weg de grens over, maar alleen als je vooraf toestemming hebt gekregen en per voertuig €3.000 hebt betaald. Dan toch liever met de boot! Al is dat ook makkelijker gezegd dan gedaan. 
Vanaf Tempel Dush rijden we via het dorp Baris weer terug naar de grote weg. Bij het politie checkpoint op de kruising worden we vriendelijk gedag gezegd. Onze gegevens hadden ze de avond ervoor al genoteerd, dus nadat we nogmaals bevestigd hebben dat we vandaag rechtstreeks naar Luxor gaan, mogen we doorrijden. Het is vrijdag, de rustdag voor moslims, en daardoor erg rustig op de weg. Afgezien van een aantal vrachtwagens, komen we bijna geen ander verkeer tegen. Bagdad is de laatste oase op de route en na het checkpoint komen we geen andere dorpjes of checkpoints meer tegen. Aan weerszijden van de weg kijken we uit over een goudgele zandvlakte. Er staat een stevige wind die ervoor zorgt dat we flink moeten bijsturen om onze lichte motoren recht te houden. 
Vanaf Caïro kunnen we via verschillende routes verder naar het zuiden rijden: via de kust van de Rode Zee, langs de Nijl of via de woestijn in het westen. De weg langs de Nijl valt af omdat die veel te druk is en we hierna nog veel vaker langs de Nijl zullen rijden, bijvoorbeeld in Sudan. De route langs de kust brengt ons weliswaar naar de prachtige stranden van Hurgada, maar de kans dat we daar nog eens komen is best groot. Dat geldt waarschijnlijk niet meteen voor de woestijn. 
Als de wekker om 07:00 uur gaat, liggen we allebei al een poosje te luisteren naar het toeterende verkeer in de straten van Alexandrië. Het is niet stil geweest die nacht.
Nadat we de Libische grens redelijk vlot waren doorgekomen, wachtte ons een nieuwe beproeving: de Egyptische grens. De grensovergang met Egypte en vooral de stroperige bureaucratie is berucht onder ’overlanders’ (de Engelstalige term voor reizigers die net als wij met een eigen voertuig over land reizen naar hun bestemming). Over de procedure aan de grens hadden we al het één en ander gelezen in reisverhalen van anderen. De verhalen waren zeker niet altijd positief en vertelden over lange wachttijden (tot wel 10 uur), het betalen van hoge sommen smeergeld, onnodig lange discussies over ogenschijnlijk onbenullige dingen (ook weer met het oog op smeergeld) en ondervragingen van een aantal uur. Nog afgezien van de administratieve kant, lazen we ook dat reizigers door omstanders werden lastig gevallen en beroofd. Geen prettig vooruitzicht. Ja, ik wil de nieuwsbrief
Volg ons:
Welkom! Nieuw hier?
Route – 112.649 km…
Populair Fotoalbum
-
Meeste recente berichten
-
Jupiter’s Travellers
Berichten per land
Tags
AdamToAnywhere Africa Africa Twin Argentina Bolivia Botswana Burundi Chile CRF CRF250L Egypt Equator Ethiopia Honda Horizons Unlimited HOT-ROD Welding Hyperpro Italy Jupiter's Travellers Kenya Lake Turkana Libya Malawi Marokko Motorcycle Trip Motorreis Namibia Overlander Rayz RTW Rwanda Safari South Africa South America Sudan Transalp Travel True Adventure True size of Africa Tunisia Uganda Victoria Falls Wereldreis Zambia Zimbabwe© 2016