Grootse watervallen, witte stranden aan een azuurblauwe oceaan, tropische bossen, borrelende vulkanen, zinderend hete woestijnen en kolkende rivieren. Al dit moois zagen we al tijdens onze reis door Afrika. En de kans is groot dat we daar straks, op andere continenten, nog veel meer van zullen zien. Eén onderdeel is echter uniek voor Afrika en dat zijn de uitgestrekte savannes met daarop de ’Big Five’. Afrika is het enige continent waar leeuwen, buffels, neushoorns, luipaarden en Afrikaanse olifanten nog in het wild voorkomen. Ze zijn te bewonderen tijdens een safari in één van de vele nationale parken. En, nu we hier toch zijn… Lees meer (Read more)
Ja, ik wil de nieuwsbrief
Volg ons:
Welkom! Nieuw hier?
Route – 112.649 km…
Populair Fotoalbum
-
Meeste recente berichten
-
Jupiter’s Travellers
Berichten per land
Tags
AdamToAnywhere Africa Africa Twin Argentina Bolivia Botswana Burundi Chile CRF CRF250L Egypt Equator Ethiopia Honda Horizons Unlimited HOT-ROD Welding Hyperpro Italy Jupiter's Travellers Kenya Lake Turkana Libya Malawi Marokko Motorcycle Trip Motorreis Namibia Overlander Rayz RTW Rwanda Safari South Africa South America Sudan Transalp Travel True Adventure True size of Africa Tunisia Uganda Victoria Falls Wereldreis Zambia Zimbabwe© 2016












Peter en ik zijn niet getrouwd, maar als iemand er naar vraagt stel ik Peter voor als mijn ’husband’. Ten eerste omdat ’boyfriend’ of ’partner’ een beetje gek klinkt, maar vooral omdat het makkelijker is en ingewikkelde vragen voorkomt. Waar het in Nederland algemeen geaccepteerd is dat wij als ongetrouwd stel samen woonden en nu samen reizen, is dat in Afrika zeker niet het geval. Het komt regelmatig voor dat we op formulieren bij ’huwelijkse staat’ alleen maar kunnen kiezen tussen ’single’ of ’married’. Iets daar tussenin lijkt niet te bestaan. Om één hotelkamer te kunnen delen, vullen we bij de receptie in dat we getrouwd zijn. En ook op straat, als een iets te opdringerige Afrikaan met mij (zijn “blanke Europese vriendin”) op de foto wil, houdt ik mijn geringde vinger omhoog en wijs ik naar ’mijn man’. Hoewel we elkaar nooit officieel het ’ja-woord’ gaven, zijn we in Afrika dus voor de bühne getrouwd en genoten we -geheel in stijl- ook van een onverwachte huwelijksreis….
Om vanuit Kenia in Oeganda te komen, kunnen we kiezen uit verschillende grensovergangen. De meest gebruikte is in Malaba op de doorgaande snelweg van Nairobi naar Kampala. Een drukke grensovergang waar ook het vrachtverkeer op weg naar de Oegandese hoofdstad de grens oversteekt. Meer in het noorden, op de flanken van Mt Elgon, kunnen we ook in Suam de grens over. Een grensovergang die veel minder wordt gebruikt, omdat de weg naar de grens niet is geasfalteerd. In het regenseizoen verandert de gravelweg in een glibberig modderpad dat voor het meeste verkeer onbegaanbaar is. Hoewel het regenseizoen een maand geleden al had moeten losbarsten is er nog bijna geen regen gevallen. De weg zou dus nog in goede staat moeten zijn. Met een blik op de strak blauwe lucht gokken wij dat het ook de komende dagen nog wel droog blijft.
Essentieel voor een motorreis rond de wereld: een werkende motor. Noem het een wijze aankoop, goed onderhoud of gewoon geluk, maar het enige euvel dat wij tot op heden hebben gehad is een lekkende pakking tussen de tank en de benzinepomp (klop, klop, klop***). Niet iedereen heeft dezelfde ervaring. Ross moest in Ethiopië zijn motor al flink onder handen nemen en nu is Irish de klos. Halverwege de Turkana route stopte zijn dynamo er mee, waardoor zijn batterij niet meer werd opgeladen en zijn motor stopte. Onderweg de dynamo repareren of vervangen was niet mogelijk. De oplossing? De batterij van een Toyota Land Cruiser….
Op dinsdagochtend pakken we dan toch ons tentje in. We gaan de stad uit en het land in om wat van Kenia te zien. Eerst maar eens naar Mount Kenia, vanaf daar zien we wel verder. We zeggen Chris van Jungle Junction en Pim gedag en stappen aan het eind van de ochtend op. Ondanks dat we ruim na de ochtendspits zijn vertrokken, staat het muurvast in het centrum en kost het ons ruim een uur om Nairobi uit de komen. Als we de stad achter ons hebben gelaten, rijden we via een drukke provinciale weg richting het noorden. Een prachtige route die slingert door groene heuvels, theeplantages en zelfs rijstvelden.
Een avondje uit eten met vrienden, op de bank naar De Wereld Draait Door kijken, naar een schoonheidssalon voor een pedicure, lunchen in de stad met de meiden, baantjes trekken in het zwembad, een kopje koffie op de loungebank in de tuin, een groot tweepersoonsbed met knisperende witte lakens en bruin brood met oude kaas….
Aan het eind van de middag komen we aan bij Robert’s Camp, een prachtige camping aan Lake Baringo. Tijdens de groepsreis die Peter en ik in 2007 maakten naar Kenia en Tanzania (toen nog niet als koppel), waren we ook bij Robert’s Camp. We hadden daar allebei goede herinneringen aan: nijlpaarden op de camping, krokodillenogen in de waterkant die oplichten in het schijnsel van je zaklamp, een boottocht over het meer en een natuurwandeling onder leiding van Cliff. Daar wilden we nog wel eens naar terug, maar nu als “setje”. 




